تاریخچه پوکت

قدمت تاریخی جزیره پوکت به سال 1025 میلادی برمی‌گردد. ساکنان اولیه آن "نتریگو"ها از قبایل کولی دریا  و قبایل چادرنشین منطقه Pegu بودند. این شهر در اصل با نام "Junk Ceylon" شناخته می‌شده که در نقشه‌های ناوبری قدیمی پرتغال دیده شده است. سپس به نام پوکت تغییر کرد که از نام مالایی "بوکیت" به معنی تپه مشتق شده است. از قرن 15 تا 16 میلادی، پوکت برای تولید قلع آن شناخته می‌شده و به یک مرکز خرید و مبادلات برای اروپایی‌ها که اجازه تجارت در آنجا را داشتند تبدیل شد. پادشاه وقت، رنه شاربونو René Charbonneau، یک دکتر مبلغ فرانسوی را به عنوان فرماندار جزیره از سال 1681 تا 1685 منصوب کرد. این جزیره به عنوان یک ایستگاه تقویت‌کننده در مسیر دریا بین هند و چین بکار گرفته می‌شد و بخشی از امپراطوری Shivite بود که در طول هزاره اول در شبه جزیره مالایا Malay تاسیس شده بود. پس از نابودی شهر آیوتایا Ayutthaya توسط برمه‌ای‌ها در سال 1767، پادشاه تاکسین King Taksin حمله مهاجمان را دفع و کشور را مجددا متحد کرد. برمه‌ای‌ها که از این اتفاقات خوشحال نبودند، یک ناوگان کشتی‌های مجهز را برای حمله به استان‌های جنوبی فرستادند و برنامه‌شان این بود که مردم پوکت را اسیر کنند و برای بردگی به برمه بیاورند. به یادماندنی‌ترین صفحه‌ای که در تاریخ پوکت در آن زمان نوشته شد. قایق کاپیتان، فرانسیس لایت Francis Light، هنگام عبور از پوکت یک پیغام به برمه‌ای‌ها فرستاد که یک مسیر برای حمله به جزیره وجود دارد. مقاومت و ایستادگی توسط دو زن قهرمان شکل گرفت: Kunying Jan همسر فرماندار و خواهرش Mook. هزاران زن در لباس مبدل به شکل مردها با حمل اسلحه‌های بدلی در امتداد سواحل مختلف پوکت شروع به پیاده‌روی کردند. نتیجه این بود که برمه‌ای ها با دیدن افزایش نیروهای ارتش پوکت، برای حمله به این شهر دچار تردید شدند. پس از یک ماه محاصره، آنها در 13 مارس 1875 مجبور به ترک پوکت شدند. این پیروزی مدیون هوش آن دو خواهر بود. پادشاه راما اول King Rama I به دلیل شجاعت آنها عنوان‌هایی که فقط مخصوص اعضای خانواده سلطنتی بود را به آنها نسبت داد.

در طول قرن 19، مهاجران چینی که در تعداد بالا به این کشور آمده بودند شروع به کار در معادن قلع کردند و پس از مدتی بافت جمعیتی جزیره تغییر کرد و عمده افراد چینی بودند؛ درحالیکه در سواحل، بیشتر ماهیگیران مسلمان بودند. در زمان حکومت رامای پنجم Rama V، پوکت مرکز اجرایی اصلی معادن قلع بود و در سال 1933 در پی تحولات سیاسی کشور و تبدیل حکومت مطلقه به یک نظام پارلمانی، جزیره به تنهایی به عنوان یک استان شناخته شد.

درهمین زمان‌ها بود که دومین فعالیت اقتصادی در پوکت با کشت و زرع در مزارع کائوچو آغاز شد. فرماندار چینی پوکت Praya Rasda که از سال 1890 تا 1909 بر مسند قدرت بود با معرفی کائوچو در تایلند در 1901 شناخته می‌شود. این فعالیت به حدی موفقیت‌آمیز بود که در حال حاضر تایلند بزرگترین صادرکننده کائوچو در جهان است.