تاریخ، زبان و فرهنگ یونان

یونان اغلب به عنوان زادگاه تمدن اروپا شناخته می‌شود. از 700 سال قبل از میلاد شاهد ظهور دولت‌های بزرگ شهری در آتن، کورینتوس Corinth و اسپارت Sparta بوده‌ایم که اغلب برای برتری یافتن بر یکدیگر، درگیری مبارزات طولانی بودند و تنها زمانی باهم متحد می‌گشتند که از طرف امپراتوری ایران به حمله تهدید می‌شدند. آتن در قرن پنجم قبل از میلاد به اوج خود رسید و 2500 سال بعد با تولید آثار باشکوه معماری، مجسمه‌سازی، تئاتر و ادبیات به مرکز فرهنگ و هنر در دریای مدیترانه تبدیل شد. شما هنوز هم می‌توانید پارتنون باشکوه را که مانند یک تاج در بالای سنگ آکروپلیس در مرکز شهر قرار گرفته است و یا مجسمه‌های مرمرین کلاسیک که در موزه ملی باستان‌شناسی به نمایش گذاشته شده‌اند و همچنین تراژدی‌های باستانی که توسط Euridipes نوشته شده است و در طول جشنواره تابستانی آتن در نوازشگاه هرودس آتیکوس در معرض دید گذاشته شد را ببینید.

آتن در نبرد ویرانگری که با رقیب اصلی‌اش اسپارت Sparta داشت، امپراتوری‌اش را از دست داد و مردمانش پس از آن به اجبار تحت سلطه اسکندر کبیر قرار گرفتند. پس از شکست دادن ارتش نظامی تضعیف‌شده ایران در چند جنگ بزرگ، امپراتوری یونان گسترش پیدا کرد و از شرق تا هند و مصر کشیده شد. این امپراتوری بعد از مرگ الکساندر در سال 323 قبل از میلاد تکه تکه شد و زمانیکه تحت سلطه رم درآمد نابودی آن قطعی شد. امپراتور روم کنستانتین، قسطنطنیه را به عنوان پایتخت جدید انتخاب کرد و پس از دو قسمت شدن رم، یونان تحت کنترل امپراتوری شرقی قرار گرفت. امپراتوری رم شرقی ( که برای یونان کلیساها جالب با آجرهای کوچک و نمادهای مذهبی دیگر مانند فرشتگان با چشمان خسته در پس زمینه طلایی به ارث گذاشت) قادر نبودند همیشه در برابر مهاجمان از امپراتوری دفاع کنند و یونانیان فقط گهگاهی از امنیت امپراتوری رم می‌توانستند لذت ببرند. ونیزی‌ها ذینفع اصلی این ماجرا بودند تا تاثیر خودشان را در یونان و دیگر قسمت‌های امپراتوری زیاد کنند.

امپراتوری رم در نهایت در سال 1453 به دست ترک‌ها سقوط کرد؛ هرچند که روند این فتح و پیروزی تا پایان قرن 14 در جریان بود. تا 350 سال بعد از آن یونان بخشی از امپراتوری عثمانی بود. اگرچه که بسیاری از یونانیان این دوران از تاریخ کشورشان را دوست ندارند و از آن منزجر هستند، اما نباید نفوذ ترکیه را در بسیاری از جنبه‌ها در فرهنگ مدرن یونان نادیده گرفت؛ مانند زبان، موسیقی، آشپزی و رقص. تلاش‌های زیادی برای براندازی دولت عثمانی در این دوره انجام گرفت که البته کلیسای ارتدوکس نقش موثری در قیام علیه دولت عثمانی داشت که هدف اصلی‌اش را حفاظت از هویت ملی یونان می‌دانست که امروزه آن را بیشتر مربوط به دین می‌دانند.

پس از شروع یک جنگ تلخ برای استقلال از سال 1821، درنهایت در سال 1829 یونان به عنوان یک کشور آزاد اعلام شد. در سال 1833، قدرت‌های به اصطلاح بزرگ (انگلستان، فرانسه و روسیه) اوتو Otto که فردی نه چندان محبوب شناخته می‌شد ( دراصل از بایرن بود) را به عنوان پادشاه یونان منصوب کردند. از آن پس یونان یک کشور پادشاهی شد که توسط یک خانواده سلطنتی (عمدتا دانمارکی) تا سال 1973 اداره می‌شد. تثبیت حکومت مستقل در یونان بصورت تدریجی اتفاق افتاد و آخرین بخش از سرزمین که پس گرفته شد، جزایر دودکانس Dodecanese در سال 1945 بود.

پس از آزادی یونان از دست آلمان در پایان جنگ جهانی دوم، این کشور درگیر جنگ‌های داخلی بین طرفداران کمونیست و سلطنت طلبان جناح راست شد. در سال 1949 کمونیست ممنوع اعلام شد و طرفداران هردو طرف یا بطور ارادی کشور را ترک کردند و یا به جزایر دوردست مانند ایکاریا Ikaria تبعید شدند و عده ای هم که ماندند مجبور به نفی باورهای خود شدند. از سال 1967 تا 1974 یونانیان مجبور به تحمل حکومت سرکوب‌گر جناح راست، سرهنگ‌ها، که به عنوان حکومت نظامی هم شناخته می‌شود، شدند. پس از سقوط این دولت، حزب میانه‌گرا جناح راست با نام حزب دموکراسی نوین قدرت را در دست گرفت.

اگرچه که یونان در برخی از مسائل مهم در تقابل با شرکای خود قرار گرفته است اما همچنان اتحادیه اروپا در قلب سیاست خارجی این کشور بوده است و البته این کشور منافع مهمی از این رویه نیز به دست آورده است. که یکی از این منافع بهبود تدریجی روابط در روابط با ترکیه است که خواهان عضویت در اتحادیه اروپاست. باوجود عضویت مشترک دو کشور در ناتو، روابط دوجانبه بین ترکیه و یونان همواره در طول تاریخ بین این دو کشور اروپایی بسیار بد بوده است. علل اصلی این اختلافات تاریخی هستند، ولی با جداشدن قبرس و همچنین کنترل بر آب‌های منطقه‌ای دریای اژه ادامه پیدا کرده است. اما یونان در حال حاضر به صراحت ممانعت خود را برای قبول درخواست عضویت ترکیه در اتحادیه اروپا کنار گذاشته است و پس از آن نخست وزیر سوسیالیست، گئورگیوس پاپاندرئو Georgos Papandreou گام‌های مهمی برای بهبود روابط دو کشور برداشت.

یونان همچنین محتاطانه حواسش به کشورهای بالکان در شمال نیز هست. جمهوری یوگسلاویایی مقدونیه پس از استقلال خود در ابتدا توسط یونان مورد مخالفت قرار گرفت اما در نهایت در سال 1995 اختلافات حل و فصل شد و این دو کشور به توافق رسیدند. در طول جنگ در یوگسلاوی سابق ( در حال حاضر صربستان و مونته نگرو) یونان بطور فعالانه درگیر پیدا کردن راه حل سیاسی مسالمت‌آمیز بود و حتی به شدت به دخالت ناتو NATO در کوزوو Kosovo علیه صرب‌ها اعتراض کرد. بی ثباتی در آلبانی نیز یکی دیگر از تهدیدها در منطقه است، یونان نیز به همین دلیل در بیشتر موارد مرزهای خود را بسته است تا از ورود انبوه مهاجران غیرقانونی جلوگیری کند.

یکی دیگر از معضلات ثابت، روابط یونان با آمریکا و انگلیس است که به دلیل ترورهای 25 ساله ای است که از 17 نوامبر توسط گروه چپ افراطی که یک سازمان چریکی است افراد برجسته یونان و اتباع خارجی را هدف قرار داده‌اند. بسیاری از یونانیان جناح چپ، آمریکا را برای جنگ‌های داخلی یونان پس از جنگ جهانی دوم مقصر می‌دانند و دولت نظامی که در یک دوره پس از آن بر یونان حکومت می‌کرد را به دلیل تحریک آمریکا می‌دانند. در پایان سال 2002 همکاری سازمان‌های یونانی و خارجی –که تا قبل از آن وجود نداشت- باعث شد که ماجرای 17 نوامبر از بین برود. از نظر مقامات، ازبین بردن تهدیدهای تروریستی داخلی اولین گام برای موفقیت در بازی‌های المپیک 2004 بود.

اگرچه که یونان موفقیت زیادی در بازی‌های المپیک 2004 بدست آورد، ولی از آن پس دچار رکود اقتصادی شد. شدت بدهی این کشور در سال 2010 کاملا آشکار شد بطوریکه در بهار آتن درخواست کمک مالی گسترده از اتحادیه اروپا و صندوق بین المللی پول را کرد. از آن زمان به بعد بحران اقتصادی در یونان عمیق‌تر شد بطوریکه جورج پاپاندرئو، نخست وزیر در سال 2011 جای خود را به لوکاس پاپادموس داد. با اتفاقات پیش‌آمده باید دید که آیا این کشور در منطقه یورو باقی می‌ماند و یا به واحد پولی قدیم خود برمی‌گردد؟

مذهب:

98% یونانی ارتدکس هستند و بقیه مسلمان، کاتولیک‌های رومی و اقلیت‌های یهودی هستند.

پیمان‌های اجتماعی:

یونانیان نسبت به میراث تاریخی و فرهنگی قوی خود بسیار آگاه هستند. آداب و رسوم و سنن در بخش‌های مختلف یونان بسیار متفاوت است اما یک حس قوی یگانگی و وحدت در بین کل مردم شایع است. کلیسای ارتدکس یونانی نفوذ زیادی در روش زندگی مردم بخصوص در مناطق روستایی یونان دارد. مردم یونان، اکثرا لباس‌های راحت می‌پوشند. کشیدن سیگار نیز در مکان‌های عمومی و هنگام استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی ممنوع است.

زبان در یونان:

زبان یونانی (Ellenika) یک زبان رسمی است. اکثر مردم با گردشگران و یا بطور کلی نسل جوان از طریق زبان انگلیسی، فرانسوی، آلمانی یا ایتالیایی ارتباط برقرار می‌کنند.