تاریخچه پافوس

شهر پافوس در سال 1400 پيش از ميلاد تأسيس شده است و از همان آغاز مركز آئين پرستش آفرودیت و ديگر الهه‌هاي باروري ماقبل دوران هلنيستي يونان بوده است. بر اساس اسطوره‌ها، آفروديت در ساحل همين شهر متولد شده است و اهالي مايسينه‌ نيز به همين دليل معبد او را در قرن دوازدهم پيش از ميلاد در پافوس برپا كردند. بندر پافوس توسط نيكوكلس، آخرين پادشاه پافوس و در دوره اسكندر كبير ساخته شد و در دوران حكومت جانشينان اسكندر و سلسله بطالمه به جاي سالاميس به مركز جزيره قبرس تبديل شد. طي اين دوران پافوس بندري شلوغ و پررونق بود. اين شهر تا هفت قرن آتي و تا زمان حكومت روميان مهم‌ترين شهر جزيره باقي ماند و در همين شهر بود كه پولس قديس، سرجيوس پائولوس، حاكم رومي جزيره را به آيين مسيحيت دعوت كرد. به رغم آسيب‌پذيري پافوس در برابر حملات نظامي و لشكركشي‌هاي نيروهاي خارجي، اين بندر تا قرن‌ها جذابيت و افسون توصيف‌ناپذير خود را حفظ كرد و حتي از زلزله مهيب قرن چهارم ميلادي نيز جان سالم به در برد. اما به تدريج و با تأسيس شهر نيكوزيا، پافوس به تدريج مركزيت و اهميت اداري و تجاري خود را از دست داد و افول تدريجي خود را كه تا قرون وسطي و دوره امپراتوري عثماني ادامه داشت، آغاز كرد. طي اين دوران و هم‌زمان با افول پافوس، به تدريج بر اهميت نيكوزيا و شهرهاي بندري ديگر چون لارناكا و فاماگوستا افزوده مي‌شد. طي دوره‌اي كه قبرس مستعمره انگلستان بود پافوس به تدريج جمعيت خود را از دست داد و بيشتر اهالي شهر به نيكوزيا و ديگر شهرهاي قبرس مهاجرت كردند، به طوري كه تا پيش از سال 1974 شهر پافوس يكي از عقب‌مانده‌ترين و توسعه‌نيافته‌ترين قسمت‌هاي جزيره قبرس محسوب مي‌شد. پس از تجاوز تركيه به قبرس و تصرف شهرهاي توريستي مهمي چون كيرنيا و فاماگوستا، دولت مركزي و بخش خصوصي سرمايه‌گذاري سنگيني را در پافوس آغاز كردند. طي اين دوره رونق تجاري بار ديگر به اين بندر باستاني بازگشت و همه بخش‌ها، به ويژه بخش‌هاي مرتبط با توريسم و گردشگري در اين شهر فعال شدند. طي اين دوره رشد منفي جمعيت منطقه متوقف شد و با ساخت سازه‌هاي زيربنايي چون سد، سيستم‌هاي آب‌رساني، جاده و بالاخره ساخت فرودگاه بين‌المللي پافوس اين شهر بار ديگر به دوران خوش گذشته بازگشت.