تاریخ، زبان و فرهنگ روسیه

تاریخ:
تاریخ روسیه از گروه نژادی اسلاوهای شرقی آغاز می‌شود که نهایتاً به روسیها،اوکراینی‌ها، و بلاروس‌ها تقسیم می‌شوند. نخستین ایالت اسلاویک شرقی، روس کیف، دین مسیحیت را درسال ۹۸۸ از امپراتوری بیزانس پذیرفت، که با شروع تجزیه بیزانس فرهنگهای اسلاویک فرهنگ روسیه را برای هفت قرن بعدی تعریف نمودند. روسیه کییف درنهایت به عنوان یک استان به چند ایالت تجزیه گردید که برای کسب مطالبات خود به عنوان وارثان تمدن و جایگاه غالب آن با یکدیگر رقابت می‌نمودند.
پس از قرن سیزدهم، حکومت مسکو تدریجاً بر مرکز فرهنگی سابق غلبه نمود. تا قرن هجدهم، دستگاه حکومت مسکو تبدیل به امپراتوری روسیه گردید که از لهستان در شرق تااقیانوس کبیر امتداد می‌یافت. توسعه در جهت غرب موجب آگاه شدن روسیه نسبت به پیشرفت کند آن کشور و نیز ایجاد انزوایی برای آن کشور گردید که مراحل اولیه گسترش درآن واقع شده بود. رژیمهای جانشین در قرن نوزدهم به یک چنین فشارهایی با ترکیبی از اصلاحات ناخواسته و سرکوب بیگاری روسی پاسخ دادند که لغو رعیتداری درسال ۱۸۶۱ از آن جمله بود اما این الغاء به قیمت ناخوشایندی برای رعیت‌ها تمام شد و فشارهای انقلابی را افزایش داد. بین لغو رعیتداری و آغاز جنگ جهانی اول در سال ۱۹۱۴، اصلاحات استولیپین، قانون اساسی سال ۱۹۰۶ و مجلس کشور تغییرات چشمگیری را در اقتصاد و سیاست روسیه ارائه نمود، اما تزار‌ها هنوز مایل به واگذاری حکومت استبدادی خود نبودند.
شکست نظامی و کمبود آذوقه سبب انقلاب روسیه در سال ۱۹۱۷ شد، و بلشویک‌ها وحزب کمونیست شوروی را به قدرت رساند. بین سالهای ۱۹۲۲ تا ۱۹۹۱، تاریخ روسیه که اساساً تاریخ شوروی می‌باشد، به شکلی مؤثر به عنوان امپراتوری مبتنی بر ایدئولوژی تقریباً هم ارز با امپراتوری روسیه گردید. از همان سالهای ابتدا، دولت روسیه بر مبنای یک حکومت تک حزبی از کمونیستها پایه‌گذاری شد، که با آغازآن در مارس ۱۹۱۸، آنها خود را بلشویک نام نهادند. اما تا اواخر دهه ۱۹۸۰، با ضعف ساختارهای اقتصادی و سیاسی که شرایطی حاد پیدا کرده بودند، در پایان دوره حکومت اتحاد شوروی، تغییرات چشمگیری در رهبری‌های اقتصادی و حزبی آنها رخ داد.
از این رو تاریخ فدراسیون جدید روسیه کوتاه می‌باشد و تنها به فروپاشی اتحاد شوروی در اواخر سال ۱۹۹۱ برمی گردد. از زمان دستیابی به استقلال روسیه خود را در صحنه بین‌المللی جانشین قانونی اتحاد شوروی سابق می‌داند. اما روسیه جایگاه خود را به عنوان ابرقدرت از دست داده چرا که مواجه با چالشهای جدی در تلاشهای خود برای ایجاد یک نظام جدید سیاسی و اقتصادی پس از شوروری سابق می‌باشد. در جدال بر سر مالکیت سوسالیستی برنامه ریزی متمرکز دولتی اموال در حوزه شوروی (سابق)، روسیه در تلاش برای ایجاد اقتصادی مبتنی بر عناصر سرمایه داری بازار با پیامدهایی مشقتبار بوده‌است. حتی امروز هم روسیه در اموری یکسان همچون فرهنگ سیاسی و ساختار اجتماعی با تزارها و اتحاد شوروی سابق سهیم می‌باشد.

فرهنگ:
فرهنگ روس‌ها در حقیقت از فرهنگ اسلاوهای شرقی ریشه می‌گیرد که در نظر مسیحیان رومی پگان و کافر قلمداد می‌شدند.در شکل‌گیری اولیه هویت قومی و فرهنگی مردم روس اقوام دیگر تاثیرات بسزایی گذاشتند. از میان این اقوام می‌توان به اورالی‌ها و وایکینگ‌ها اشاره نمود.در اواخز هزاره یکم (میلادی)|هزاره یکم اقوام روس به مسیحی شده و به مذهب ارتودوکس شرقی گرویدند.پس از سقوط قسطنطنیه در اواخر قرن پانزدهم میلادی روسیه بزرگترین پایگاه مذهب ارتدکس باقی‌ماند.از نقطه نظر دیگر روسیه از نظر فرهنگی نیز تحت تاثیر اروپا قرار گرفت و این تاثیرات پس از اصلاحات اساسی پطر کبیر بیشتر و بیشتر شد.فرهنگ روس به دنبال آن از حالت سنتی و شرقی خود به سوی فرهنگ غربی گرایید و در ابتدای قرن بیستم هم تغییرات اساسی بسیاری نمود که علت آن انقلاب بلشویکی سال ۱۹۱۷ روسیه و سلطه کمونیسم برای مدت هفتاد سال بر این کشور بود.روسیه در برخی مسائل فرهنگی مانند ادبیات، فلسفه، موسیقی کلاسیک،نقاشی، سینما و انیمیشن صاحب سبک می‌باشد .

زبان:
زبان روسی زبان رسمی است، هرچند بیش از ۱۰۰ زبان در این کشور صحبت می‌شود. سابقه آموزش زیان فارسی در روسیه به زمان پترکبیر بر می گردد و در نیمه دوم قرن ۱۸ میلادی علاقه مردم روسیه به زبان های شرقی از آن جمله به زبان فارسی بسیار افزایش پیدا کرده است. انگلیسی به صورت گسترده توسط جوانان و همچنین افراد مسن تحصیل کرده صحبت می‌شود.
در قرن ۲۰ و به خصوص پس از انقلاب اکتبر سال ۱۹۱۷، زبان و ادبیات فارسی در مراکز آموزشی روسیه اهمیت و جایگاه خاصی یافت، به طور مرتب تدریس می شد و مورد تحقیق قرار گرفت. در سال های اخیر مراکز جدیدی در روسیه در جهت توسعه زبان فارسی و فرهنگ ایران گشایش یافته اند. از این جمله می توان به افتتاح رشته زبان فارسی در دانشگاه دولتی فنی آستاراخان در سال ۲۰۰۱ اشاره کرد.
در بین جمهوری های خودمختار ، تاتارستان با توجه به رابطه دیرینه ای که با ایران داشته بالاترین تعداد محل های آموزشی را در بین جمهوری های خود مختار دارد.